zaterdag 12 november 2011

The End

Negen weken later, 3800 km verder en de grens met Mexico is bereikt. Calgary lijkt heel ver weg.
De reis was mooi en ging me soepeler af dan verwacht. Natuurlijk zat het niet altijd mee en ik had, heb en hou een gruwelijke hekel aan bergen op fietsen. Maar het weer was relatief goed, met Aart samen reizen ging prima en m’n lichaam heeft ’t niet begeven. En m’n fiets (op de banden na) is nog geheel intact. 

Het mooiste van reizen op de fiets is het gemak waarmee we bij onbekende thuis werden ontvangen, mochten douchen en werden gevoederd. De mensen die we hebben ontmoet hebben me positief verrast. Zelfs met starre republikeinen was een gesprek over politiek gemoedelijk en informatief (ze zijn niet zo dom als ze lijken).

De komende drie weken ga ik echt op vakantie; Grand Canyon, Las Vegas, Death Valley, Yosemite en San Francisco bekijken – met de auto. Aart rijdt alleen verder, het “gevaarlijke” Mexico in en verder, veel verder.





maandag 7 november 2011

Echte Amerikanen

Na een hilarisch Halloween feest vorige week in Albuquerque (zie Aarts column in Folia) en de vele mensen die we hebben ontmoet, hebben we afgelopen week het echte Amerika leren kennen. 

Al weken verbazen we ons over de achtergrond van de mensen die we tegen komen. In de VS verhuizen mensen makkelijk naar een andere staat; het gaat dan over afstanden van Amsterdam naar Bulgarije. Of ze vertellen over hun ouders die van andere continenten hierheen zijn verhuist. Amerika leek een bijelkaar geraapt zooitje immigranten. Tot we afgelopen dinsdag werden uitgenodigd door Ann en Jody om een traditionele feestavond bij te wonen: een combinatie van hun katholieke geloof en Native American (indianen) traditie. 


De vader van Ann, Elmer, woonde nog altijd op de plek waar zijn grootvader was opgegroeid en behoort tot een tribe die al eeuwen in dat gebied woont. Hij wist ons veel te vertellen over de omgeving, het leven en de komst van de blanken. Super lieve mensen! Het was de kroon op onze reis.  

Nog een week te gaan, dan zijn we bij de grens en scheiden onze wegen. Aart zal alleen verder rijden door Mexico terwijl ik met m’n luie reet in een huurauto, samen met Jessica :-), m’n broer ga opzoeken in Oakland.

Ohja, het sneeuwt hier soms weer...