De derde week van mijn reis was zwaarder dan verwacht. Mijn lijf begint uitgeput te raken en de komende zes weken lijken oneindig lang. Gelukkig is het weer wel goed gebleven, hoewel de voorspellingen steeds dreigender worden.
Onze route over het asfalt leide ons door Yellowstone National Park. Een ontzettend mooi gebied met veel wild, geisers en prachtig landschap. Er stonden ergens een tiental auto’s langs de weg met mensen erom heen. Het was de eerste keer dat ik zoiets zag maar gokte dat er beesten te zien waren. Dus ook ik hield in en toen ik ter hoogte van de auto’s was stapte iedereen gehaast in en reed weg om 30 meter verder weer te stoppen. Er kwam een bison richting de weg lopen, blijkbaar vond ie de mensen irritant (terecht!). Dus daar reed ik stapvoets, oog in oog met een bison op 4 meter afstand. Bisons zijn best groot! Aangezien alle auto’s al wegreden, leek ’t me niet verstandig om te stoppen en een foto te maken. Later die dag heb ik een andere bison wel ‘goed’ kunnen fotograferen.
De omgeving en de uitzichten blijven fantastisch, ook buiten Yellowstone. Ik heb de panorama-functie op mijn camera ontdekt:
Omdat Aart mensen kent in Jackson Hole wilde hij twee dagen 110 km rijden en dan een rustdag nemen. Dat leek mij wat ver dus hebben we besloten dat ik ’t in drie dagen zou rijden (110, 80, 30) en een rustmiddag zou hebben. De avond dat we zouden splitsen kwamen we een groepje (vier) fietsers tegen; waaronder een Nederlander, Wim Heebels. Wim is ook opweg naar Zuid-Amerika, begonnen in Alaska. Aart is snel verder gereden richting Jackson en ik ben een dagje met Wim samen opgetrokken. Het was best leuk om eens in een ander ritme te reizen. Uiteindelijk konden Wim en ik geen camping vinden dus zijn we alsnog in Jackson Hole belandt. Dus ik heb vandaag ook een hele rustdag :-)
Gerrit, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
BeantwoordenVerwijderenBlijf bloggen, erg leuk! DJ